WAT IS VOCALE TREMOR?

 

Vocale tremor veroorzaakt ritmische veranderingen in volume en / of toonhoogte van de stem. In gevallen van lichte tremor, kan er slechts een lichte trilling in de stem zijn. Bij meer ernstige tremor kunnen onderbrekingen in de geluidsproductie te horen zijn. Meestal wordt een vocale tremor opgemerkt door uw omgeving gezien men er vaak zelf niet veel last van heeft. Personen met een vocale tremor moeten niet speciaal meer moeite doen om te praten in tegenstelling tot laryngeale dystonie.

​

WAT ZIJN DE OORZAKEN?

​

De oorzaak van vocale tremor is onbekend, maar is in bijna de helft van de gevallen erfelijk. Vocale tremor wordt vaak erger bij het ouder worden.

​

WAT ZIJN DE RISICOFACTOREN?

​

Vocale tremor is vaak erfelijk. Personen met familie met tremor lopen dan ook een hogere kans op vocale tremor.

​

HOE VERLOOPT EEN ONDERZOEK?

 

Het stemorgaan en zijn functie worden onderzocht door een Neus Keel Oorarts en een stemtherapeut (logopedist). Het stemapparaat heeft 3 functies: ademen, de luchtweg beschermen tijdens het slikken en stemgeving. Elke mens is afhankelijk van deze 3 functies elk moment van de dag.

 

Naast een grondige bevraging en een klinisch onderzoek van de hals gebeurt er een inspectie van de stembanden (laryngoscopie) in rust en tijdens stemgeving. Dit wordt aangevuld door een stroboscopie, onderzoek waarbij d.m.v. korte lichtflitsen het trillingspatroon van de stembanden vertraagd en dus meer gedetailleerd wordt weergegeven.

​

​

​

​

​

​

​

​

​

​

 

 

 

Vervolgens wordt geluisterd naar de stemgeving en de stemcapaciteit. Men kan dikwijks de aard van het stemprobleem reeds horen tijdens het spreken. Toonglijden, zachter of luider stemgeven, zachtjes zingen in de kopstem en dergelijke kunnen hierbij helpen om de juiste oorzaak van de zwakke of pijnlijke stem te achterhalen. 

​

Daarnaast gebeurt meestal een stemonderzoek met inbegrip van aerodynamische parameters (de maximale fonatietijd), acoustisch perceptuele parameters (bv. habituele spreektoonhoogte, stemkwaliteit in functie van de verandering intensiteit en toonhoogte) en het stembereik (intensiteit en frequentie dynamiek).

 

Indien de oorzaak of volledige diagnose nog niet duidelijk is kunnen aanvullende onderzoeken aangewezen zijn.  Een percutane electromyografie (E.M.G.) kan bijkomende informatie over spieractiviteit en bezenuwing van larynxspiertjes  geven. Radiologische onderzoeken (bv RX van de longen of CT hals ) kunnen een lokale oorzaak van een stembandverlamming aantonen.